irates.am-ը քաղաքագետ Արմեն ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻՑ հետաքրքրվեց, թե արդյոք հնարավո՞ր է սոցիալական հողի վրա բարձրացնել բողոքի ալիք և ակնկալել հասնելու հաջողության, երբ քաղաքական ուժերի նկատմամբ կա անվստահություն:
«Սոցիալական ալիքի վրա, թերևս, հնարավոր է բողոքի զանգվածային միջոցառումներ կազմակերպել. ավելին՝ մարդկանց մեծամասնությանը ներկայումս հենց սոցիալ-տնտեսական խնդիրներն են առավել շատ հետաքրքրում` ծայրահեղ վատ տնտեսական իրավիճակի պատճառով: Սակայն խնդիրը հետևյալն է. բողոքի կազմակերպիչներն արդյոք հավատո՞ւմ են, որ կկարողանան տնտեսական իրավիճակը բարելավել` այն պարագայում, երբ Մաքսային միությանը միանալու դեպքում մաքսատուրքերն են բարձրանալու, տրանսպորտային (տարանցման հետ կապված) խնդիրներ են առաջանալու և այլն, ու, բացի այդ, ավելանալու են բյուջեի հաշվին ռուսական ռազմակայանի սպասարկման համար կատարվող ծախսերը: Ինչպե՞ս են մարդիկ ընդհանրապես պատկերացնում սոցիալ-տնտեսական իրավիճակի բարելավումը դե ֆակտո օկուպացված երկրում: Կամ ինչո՞ւ չեն հիշատակում, որ Իրան-Եվրոպա գազամուղն անցկացվելու է Թուրքիայի, ոչ թե Հայաստանի տարածքով` միմիայն ռուսական շահերից ելնելով, մինչդեռ Իրանի հետ գործարքը նախևառաջ հենց տնտեսական վիճակի բարելավմանը կնպաստեր, և, բացի այդ, կբարձրացներ Հայաստանի դերը որպես միջազգային քաղաքականության սուբյեկտի»,- կարծում է Արմեն Գրիգորյանը:
Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ